Başlangıçlara çok önem veriyorum bu yüzden ilk yazımı rahat rahat yazmak isterdim ama bir heyecan içinde blog açtığım için google da Hadi ilk yazını yaz! tarzında uyarınca gaza geldim ve şimdi buradayım. Şimdi ben neden blog açtım? cevap veriyorum, içimi püskürtmek için(nasıl beter bir ifade öyle). Kendimi reel hayatta anlatamadığım için sosyal ağların kurbanı olmuş durumundayım. Böyle adımı falan gizleyip facebooklar twitterlar açmalar falan en son da gelmediğim bir burası kalmıştı buraya da geldim. ^^ Şimdi ilk olarak kendimden söz edeyim madem, (ay ilk defa kendimi anlatıcam bak heyecan geldi ^^) aslında acayip sıradan bir insanım eminim herkesin çevresinde benim gibi bir tanıdığı vardır. Kendimi böyle farklılaştırma hevesim yok çünkü ne hırslıyım ne de kendini çok gösteren birisiyim. Hani vardır ya herkesin gördüğü ama fark etmeye değer bulmadığı, gözünü falan kaçırdığı, bir ortamdayken komik herkesi güldüren falan arada bi durulan birisi, çok da güzel olmayan ama idare eder yeaaa denilen birisi, bazen karşınıza başka ülkelerle ilgili değişik bilgilerle çıkan ama anlattıkları pek merak uyandırmayan birisi, utangaçlığını acayip belli eden utandığında ağzını bile açamayan birisi(aynı durum birisine kırıldığında da oluyor, kırıldığı kişi katiyen kızımızın kırıldığını anlamıyor bkz.tavşan dağa küsmüş dağın haberi yok), kalabalık ortamlarda bulunmamak için değişik bahaneler sunan birisi ya da insanlara kitaplarını dağıtan birisi(artık kitaplar çok pahalı olduğu için dağıtamıyor)böyle  bir insanım işte özetle. Heh unutuyordum, kafamı boşaltmak için ve insanlar beni anlamığğğyorrr diye düşündüğümden Uzakdoğu'ya merak salmış bulunmaktayım son bir kaç yıldır. Anime izlemeler, manga okumalar, Kore ve Japonya dizi ve filmlerini izleyip, Korece ve Japonca şarkılardan başka şarkılar  dinlemeyen ve Kore'de 15 gün geçirebilecek Koreceye sahibim işte tüm hayatım bundan ibaret.

Ruh hali şarkısı: